قیر دمیده ( اکسیده) برای اولین باردر سال ۱۸۹۰ از واکنش قیر داغ با اکسیژن به دست آمد و به دنبال آن تحقیقات زیادی در مورد متغیر های فرآیند، طراحی دستگاه و کنترل واکنش های شیمیایی انجام شد.
برای آنکه قیر نفتی با درجه نرمی بالا ، در سرما هم خاصیت کشسانی داشته باشد به آن هوا دمیده می شود تا اکسید شود . دمیدن هوای داغ به قیر خالص در مرحله ی آخر عمل تصفیه ، باعث بدست آمدن قیر دمیده ( Rubbery Grade) می شود . در این فرآیند ، هوای داغ با دمای 200 تا 300 درجه سانتی گراد توسط لوله های سوراخ دار به محفظه حاوی قیر دمیده می شود . در اثر انجام این فرآیند ، اتم های هیدروژن موجود در مولکول های هیدروکربن های قیر ، با اکسیژن هوا ترکیب می شوند و با تشکیل آب ، عمل بسپارش اتفاق می افتد و قیری دارای خواص قیر معدنی تشکیل می گردد.
قیر اکسید شده 115-15 همچنین به عنوان آسفالت اکسیده 115/15 شناخته می شود که از قیر نفتی در طی فرآیند گرم کردن و هوادهی تولید می شود. قیر دمیده 115/15 بسیار مورد توجه است زیرا دارای نقطه اشتعال بالا ، نقطه نرم شدن زیاد و همچنین پایداری بالا در هنگام ذوب است.
قیر اکسید شده 95/25 نوعی قیر دمیده نیمه جامد است که از قیر خالص نفتی تولید شده است و معمولاً برای اهداف مختلف در عایق کاری ساختمانی و امور عمرانی استفاده می شود.
قیر اکسیده یا دمیده 85-25 ماده ای جامد سیاه است و در صورت گرم شدن به تدریج مایع می شود. قیر اکسید شده 85/25 بر اساس قیر نفتی که با دمیدن هوای داغ در قیر 60/70 ساخته می شود.