قیر امولسیون

آنیونیک و کاتیونیک

امولسيون قير يك محلول از قير در آب است كه بوسيله امولسيون سازي پايدار مي گردد و از ته نشين شدن قير در آب جلوگيري مي شود. اولين امولسيون قير در سال ۱۹۲۲ بوسيله هيو الن مكي ثبت شد. در آن زمان صنايع اتومبيل سازي رونق زيادي پيدا كرده بودند و تعداد زيادي جاده در حال ساخته شدن بود. حال كه بيش از ۸۰ سال از بوجود آمدن آن مي‌گذرد اين تكنولوژي هنوز هم بهترين تكنولوژي براي راهسازي محسوب مي شود.

قیر امولسیون ترکیب و مخلوطی است از دو مایع(آب و قیر) که غیرقابل امتزاج هستند که در آن قیر بصورت ذرات بسیار ریزی در آب معلق هستند که در این صورت قیر را به عنوان فاز داخلی و یا فاز غیرپیوسته و مایع دیگر (آب) را فاز خارجی یا فاز پیوسته می‌نامند.
امکان ایجاد این موضوع به کمک ماده ای فراهم میگردد که به آن امولسیفایر یا امولسیون ساز گفته می شود. قطر دانه های قیر در بین 001/0 تا 002/0 میلیمتر هستند. هرچه قطر ذرات قیر کمتر باشد امولسیون مرغوب تر است.
امولسیون تشکیل شده است .
قیر (Bitumen)، آب (Water)، امولسیفایر(Emulsifier)، اسید(Acid)، کلسیم کلرایدcalcium chloride(Cacl2)، که جز ثابت قیر امولسیون هستند اما حسب نوع و ارتقا کیفیت امولسیون میتوان به آن حلال (Solvent)، پایدار کننده(Stabilizer) و پلمیر(polymer) اضافه کرد.
در واقع قیر و آب اصلی ترین و مهمترین مواد تشکیل دهنده قیر امولسیون هستند که به کمک امولسیفایر مخلوط میگردند.